1936....la cançon oblidada

I avia un òme que cantava a la gara Matabuòu. Un republican espanhòl, crèsio benlèu saique un catalan. Enfin un que coneguèt plan la guèrra...
Mantuns còps los escoti pas cantar, que lo rebat del membre grand, empesca de comprendre las quitias paraulas...
Paraulas oblidadas e raices arrencadas...
Trobèri lo sèu cant plond. Me daissèt enregistrar sa musica.
O faguèri dins los comuns qu'i avia pas degun per nos treblar. Ame lo camescope. .. Las images las ai perdudas, mas demora la musica...
Me mostrèt la fotò de sa femna e dels mainatges . D'unas papieròts vièlhs que sabiai pas sonque de que podian servir...
Era bèla tanben... La femna . Me diguèt que partiguèt per l'autra monde , e coma èri preissat pel tren , li respondèri que " son de causas qu'arrivan" . Pensavi que parlava de l'America . mas non el parlava del monde que degun ne'n torna pas jamai...
Coma que aviai perdut l'astrada de me calar... E me sembla que devriai las escriure las 'istòrias de las grandas vergonhas... Mas qual començarà lo jòc?
Aqui l'avètz...
A oblidavi que lo tipe ba ... Mas es pas important...
1936 la cançon oblidada