La Communa en Occitania extrache de Viure

1871 La Communa en Occitania.

1-1871 1971 Cambiar la vida.

A Marselha del 23 de març al 4 d'abril ; a Tolosa del 24 al 27 de Març , a Narbona del 24 al 31, s'es pogut creire que s'anavan cambiar la vida.
Lo pòble en armas; las femnas pels carrièras a costat dels òmes; dels soldats que meton la crotz en l'èr, fan presonièrs sos oficièrs, passan de longa e de pertot del costat de la revolucion; los borgeses que s'amagan, los clericals tanben ; darrèr las barricadas, los paures jos lo drapèl roge: tot es possible en aquela fin de març de 1871 ; se los republicans socialistas de Cèta, de Besièrs , de Perpinhan se meton en movement coma o venon dire a Narbona , se Lion , Saint Etienne , le Creusot tenon, se Paris ten , mai que mai.
La Comuna , proclamada a Paris , de fach , lo 18 de març, es compresa , aici coma lo començament de quicòm. Saber de que , aquò 's un autre afar. A Marselha dins los mitans proletaris , mai que mai , de l'Internacionala, se desvelopan dempuèi 1864 d'idéas socialistas . Bastelica , l'animator de l'Associacion Internacionala dels Trabalhaires a Marselha es l'amic de Bakonin. EN 1867 e en 1868 las minas de la region an conegudas una ondada de caumas: Fuvèu , Greasa , Gardana, Auriòl, La Bolhadissa. Mas los òmes que , tanlèu levat lo drapèu roge e decretada l'autonomia comunala e sa solidaritat ambe Paris , deuran , abans que tot , organisar la resisténcia armada , aparar çò qu'es aquesit, s'ocupar a durar , an pas agut léser de pausar, negre sus blanc, per de que se batian , d'establir un programa, de pausar d'actes mai clarament revolucionaris que son quite joslevament....
De seguir çò que nos espera