Cadaques mon amor.....




Cadaques mon amor.....




Un còp de mai Cadaquès!
Per veire son siti de carta postala?
Un pais remirable, ambe son cap Crèus reial!
Pòrt Ligat, La Selva, l'ostal Dali de segur...
E las immortalas de Gàlia !
Que seria Cadaquès sens Dali?
Que seria Catalonha sens Barcelona
Un fum de toristalha!
Un fum de «franceses».
Que ne'n soi!
Pertot las tampadas barradas.
Verdas las tampadas o blavas !
La sason es acabada.
La tramontana te regussa la pèl.
Disi:
« Me podètz donar d'aiga? »
Non me compren la serviciala! O vòl pas?
Sai que ; una valenciana?
Me respond : francés ?
Ai descobèrt dins la Venguardia o Ara que lo valencian se sent pas gaire catalan!
Primièira novèla!
E lo majorquin?
Aicí pr'aquò que de monde aimables.
Se tròba de vin biò estra!
E de calamar rostit gostós!
A cò de Mos i a un papagai vièlh que ressèga :
hòla, hòla ....en alisant las seunas plumas decatidas .
Altzeimer es vengut lo veire e se'n es pas tornat.
Coma un jorn nos vendrà parar la man.
Curios la femna se vei dins lo rebat de la botèlha . Dali se serviguèt dels rebats dels  images sus de susfàcias corbas.... ( coma aici  la de la botèlha argentada) 

Commentaires

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite