la mort del paire.... bacula




Arribèrem sul talhièr a siès ora e mièja . Marcial me mostrèt los ròtleus de Bacula. De que cubrir totes los plafons de l'ostal « te vau mostrar cossí far... Veiràs es simple coma tot...»
Solid que comprenguèri pas sul pic lo rapòrt entre los ròtleus e lo gip.

D'en primièr nos cal bastir l'estaudèl. Lo Marcial me mostrèt cossí bastir l'empont a son auçada
:un mèstre seissanta cinc que me remembre plan .
Me diguèt : « pas besonh de bancairons a quatre patas; te vau mostrar».
Pas besonh de bancairon . Sufís de clavelar tres plancas per formar la letra tau
. Te'n cal preveire tres per anar d'un costat l'autre del membre . Las sonava los sostens , coma per las popas. Me diguèri un jorn que lo gip liquide que raja sembla la lach .
Ne butèt un a la paret ,un al mitan , l'autre a l'autre costat de la paret . A flor e a mesura que pausaràs las plancas, me diguèt, oblidaràs pas de las clavelar suls sostens en butant contra las parets per limitar lo balanç , qu'aqueles sostens devon demorar perpendiculars al ponde , e subretot pas desplombar .Èra un biais fòrça economic de se bastir l'empont , per menar la dança dels gipièrs. Aquela dança oblidada ambe la mòda de la dança novèla del placògip .

Mas imagenas , qu'ajas claveladas quatre plancas , aquò te permés pas que de cubrir a pro pena qu'un mèstre cinquanta de larg dins la pèça . Alara i te cal tornar fins a cobrir la largor .
Me demorava pas que lo problèma simple que ieu mesuravi un mèstre seissanta tretze a quinze ans, e que la diferéncia de talha ambe lo Marcial me crebava . Me caliá avançar suls estaudèls lo cap clinat. O pòdi pas dire mas que me tuava lo rastèl de l'esquina e que me fasiái de mon sicap:  mon camin de crotz . Sabètz que Jesús clina totjorn lo cap sus las pintraduras coma se lo plafon del cèl èra un pauc tròp bas . Mas ieu trepejavi sus las plancas tal un gibós bandat , a la fin trepejavi garrèl , e tot còps m'arribavi d'oblidar de cambiar de planca o de pè al mitan del membre .
Alara atraversavi la scèna e me trobavi un estatge pus bas ame la gamata per capèl.
A miègjorn Marcial tornava . Marcial se fisava a ieu per li bastir la scèna . Mas ieu ne jogavi pas que la primièira partida.
Mantuns còps, ne'n venguèri a considerar lo ròtleu de Bacula coma un enemic.
Que lo gip ten pas tot sol al plafon. Li cal un supòrt . Abans las maquinas de projectar al plafon , los gipièrs devián pausar una mena de cortinas de vims de Bacula .
Lo Bacula se vendiá jos las fòrma de ròtleus de vims fendasclats en dos , e tenguts l'un l'autre
ame de fials d'arams . Revertava las cledas que meton dins lo miègjorn per s'aparar de l'autan. Avans d' empegar lo gips , lo trabalh èra de desrotlar lo bacula e de lo clavelar al plafon. Per aquò far, te cal de bons aplèches, de fial d'aram , rampons , es a dire d'espècia de clavèls dobles ont passa lo fial de fèrre. Per lo pausar es pas aisit , cal començar per lo fixar solidament d'un costat del plafon,dins un angle mentre que lo debanas sarrat del plafon , ame una planca de la bona longor que buta del pè, entre lo ròtleu e l'empont . A cada rampon cal pas oblidar de far córrer lo fial d'aram , çò que te far tres ròtleus de fials a butar cada trenta centimètres , a flor e mesura que cubrís lo plafon. Per ficar los rampons te servís d'un martèl a tèsta ronda . Me demandavi per de qué , vist qu'a la debuta te bunhas las mans un còp sus dos. Mas que pauc a pauc te ven l'abitud . Un ponhal de rampons dins la boca, lo martèl rond dins la pòcha e los rotlèus de fials que buta dabant entre las cambas ,sens pensar mai , arribat al cap , te pren lo viratge . Copa lo Bacula . Fas un retorn a quatre vint dètz gras e torna martelar tal un diable de fabre,fins al moment ont encaparàs de clavelar los uèlhs curats.
Marcial torna . Es onze oras e mièja . Finta lo trabalh fach. Tira suls fials d'aram. Ditz que va plan
que pareis solid. Es brava . Ai cobèrt un plafon. N'auriá fach dos del meteis temps . Mas Marcial es pas un negrièr. E ieu soi vengut òme.
Pr'aquò ieu n 'en pòdi pas mai. Es ora de partir al restaurant obrièr.
Marcial es content , solfini que ven de se trobar d'autras praticas.
Aital se bastís la fortuna. 
 

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

l'escorsa