Aquò's Paris, Madama, Madama

Cançon  Aquò's Paris Madama Madama





Un jorn que me diguèri Madama Madama
Un jorn que me diguèri Madama Madama
Cal montar a Paris

E i montèri , i montèri Madama
Un jorn que m'agradèt pecaire
De  daissar lo pais.


Veiras que i a d'argent e de dònas  Madòna
Veiras que i a d'argent pecaire
A cada sompa, un jorn de pluèja.

Soi arribat amont, Madama, Madama
Qu'al pais avèm  que d'aiga frèsca
Ni de  trabalh ni mai cap d'argent..

Que me soi crebat Madama Madòna
Per un croston de pan moisit
Mas ara madama , es ora de partir.

Quora tornèri al pais, Madama
I  trobèri  pas grand monde madama
Levat de vièlhs tan coma ièu
Que chucavan de vin
En soscant de Paris...

Me diguèron de tornar Madama , Madama
Quora lor respondèri pecaire
Qu'aquò's Paris que  te crèba lo pais.

Commentaires

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite