Lo camin de la democracia

Simone Weil et les causes de l'oppression sociale. Trach de S Weil Obras Gallimard...

Notat 1:  S Weil escriu qu'es lo mòde de produccion que comanda l'organisacion sociala. E non pas la proprietat d'aquel mejan de produccion. L' oppression cambia pas ambe lo proprietari. Vertat non?

Nòtat 2: S Weil escriu que lo trabalhador es esclau dins aquela organisacion de la granda industria (en 1933) vertat non?

Notat 3: S W constata que, per astre la set de poder ( que pòt pas aver de fin e cap de capitada ) es limitada naturalament per la poténcia de contraròtla d'un esperit uman....

Notat 4: escriu ja (en 1933) que las resorgas de la Tèrra son pas illimitadas , e que lo creis del rendement pòt pas contunhar aital eternalament. Vertat non

Notat 5: S Weil ditz que lo progrès indefinit , tal qu' imagenat ara es una engana., una messorga..

Ditz que la racionalisasion del trabalh deuriá permetre de contunhar encara un pauc dins aquela dralha , mas pas gaire luènh, e que se vei pas consí los òmes podrián trobar de sorgas novèlas d'energia a l'avenir , al nivèl de la creissença dels besonhs ( pais rics e BRIC) e del creis de la populacion mondiala.

*****************

Tot aquò es vrai, mas encara fòrça luenh de la realitat de 2012 . S Weil supausava pas las possibilitats infinidas ofèrtas  per l'informatica ,la possibilitat d'aplicar a tots las metòdas de trabalh fargadas pel taylorisme e la granda industria.

Vesèm que l'aplech informatica permés ara de generalisar la metòda ( trabalh a la cadena), a totes los sectors de l'activitat umana . Deven possible uèi a un nombre redusit d'òmes, de contrarotlar totas  menas d'activitat. En 1933 l'obrièr èra encadenat dins la granda industria. Uèi , levat los artistas e qualques artesans , son totes los trabalhadors ( comèrcis , servicis , industrias, e quitament lo paisan, l'infirmièra a l'espital ) que se tròban susvelhats , «flicats» , forçats de seguir fidelament lo biais de trabalh , metòda fixada alhors, per d' especialistas dels resultats , ambe per tòca  finala, de far lo mai de profièch possible, ambe lo mens de personas , lo mens de pèrda de temps , de material, , e qualque còp, ambe l'ajuda de l'ergonomia ( levat dins los pais aganits ece...) . Dins Euròpa o endacòm mai, los òmes an perdut completament tota libertat d'iniciativa al trabalh, individuala o collectiva , e devon seguir una organisacion, precisa , veire quitament totalitaria de son trabalh . De l'acuèlh de la pratica, dusca als pus nauts nivèls, de tablèus estrategics, de fuèlha de rota , d'objectius individuals chifrats, ( executar tant d'operacions elementàrias per minuta , ora, jornada , setmana o mes) permeton de jutjar còp sec , l'eficacitat del trabalh de cadun, en rapòrts ambe aqueles objectius. Cada òme es doncas vengut un rodatge viudant ( coma disiá S Weil (que citava Marx) en 1933) de l'entrepresa .

Aquela revolucion informatica , totalitaria s' aplica tanben e gaireben dusca la nauta ierarquia ( mas qu'an de paracasudas daurats...) . Lo quita president director general es jos lo contraròtla dels accionaris majoritaris de la Borsa, que son mantuns còps de representants (sens o saber? ) de la mafia. Cal dire que la discrecion de las operacions de Borsa agrada fòrça al mitan del crim , lo mòda d'accion de la mafia s'impausa de pertot ,que subretot l'esperit mafios a ganhat, que  los patrons an pas cap de respèct per la « resorga umana» ( supausat que n'ajan agut, un jorn? ) o las leis del trabalh que respèctan de mens en mens .

Tot aquò es la primièra causa de la crisa , dels suicides , del stress o del tristum que se vei de pertot sus los luòcs de trabalh.... Qué l'òme es un esclau dins aquela organisacion del trabalh. Pieger lo trabalh s'escapa , se'n va cap a d'esclaus encara mens pagats ,veire d'enfants esclaus,  encara mai esclafats per trabalh "a la cadena".

Alara lo vòte pel fascime es pas estonant, qu'es un vòte de desesper e per lo non ren... Consí un esclau de cada jorn poirà votar per l'espèr ? Quora  a votat d'en primièr contra l' estrangièr boc-emissari ? Lo mèstre e l'esclau finisson per èsser  tacats per la meteissa taca. Fin finala vòta contra se lo trabalhador.

Los ecologistas onèstes deurián clarament anonciar que lo sol biais de se tirar de l'androna, seria de limitar fòrtament los besonhs energeticas de cadun , es a dire per parlar clarament ( ambe la fin  demandada del nuclear) de la divisar gaireben per dos. Cò que supausa de demandar l' acòrdi de la populacion , çò que supausa encara de metre en plaça de mecanismes de consultas popularas segond la metòda Soïssa .

Cò qu'es pas gaire de mòda ambe los centralisaires de tota mena. Mas aquò's lo camin que mòstrèt S Weil. Tre 1933..

Se sona lo camin de la democracia .