la tuba de Saugauna de J Bodon




Aquò's l'istòria trista d'un òme que li volià donar la flor, a l' amiga e qu'èla ne'n volguèt pas ....

Una istòria de desamor ............... Lo Figaro dempuèi Swharzenzeger , n'en  vesiam pas mai, Liberation : dempuèi Mermoz òm volèt pas mai naut, Le Monde dempuèi Rocard òm volèt pas tant bas, Chez Nos : sabem pas d'ont ven e ont va.... 


La Tuba

Nos sarravèm de Saugana.
La tuba color de lana
Negava lo puèg , la plana ,
E lo riu.
Caminavi pensatiu:
Lo vesiái pas o pachòc,
Trescambèri sus un ròc.

Tu pr'aquòs èras polida
Dins una lenga causida
Me parlavas de la vida
De l'amor

Prautiguères una flor
Que plorava de rosal
Sul glebàa de la carral.

S'acabèt lo nòstre viatge,
Traversèrem lo vilatge.
Un fotral de can salvatge
E renós

Nos mordiguèt totes dos .
Nos cridèras : » adusissiatz ... »
Sulcòp comprenguèri pas .

La tuba color de lana
Totjorn negava la plana.
Tornariá pas a Saugana
Jamai pus.
Cresi pas mai als uèlhs blus .
Mas ara se ne volètz
Beurem de vin de Broquiès.


Musica de Manjacostel sus las paraulas  Joan Bodon.





Commentaires

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite