Calelhon e Omar Kayyam
Un còp , me trapèt l'idèa de metre de musica sus aquela poesia de Calelhon . Excusatz me .... Mas d'unes sers òm crei tot possible.
Que podiai pas, lo daissar se perdre aquel tròç vispre de musica garrela sortida del meu cap ... Subretot ambe las paraulas escrichas per Calelhon, e puèi, fin finala coma lo monde s'en chauta aquò's pas greu....
Espèri que me perdonarà la paura ela.... L'ensaj de cançon se sona Occitania*************************
Omenatge a Omar Kayyam....
*******
De que servis de tornar dire:
lo temps passa coma lo vent ?
Aimi plan mai te veire rire
en levant ton gobèl sovent.
Ièr es passat , ma bèla Amiga ,
e deman es pas espelit.
D'abòrd que d'uèi , l'amor nos liga,
vèni culir lo jorn polit
Occitania Occitania Occitania
Vèni, mon ama pensativa,
luèn del monde e son revolum.
Vèi, la natura renadiva
se vestis de gau e de lum.
Al temps que la ròza floris,
al bòrd del riu que cascalèja,
beurai lo vin que regaudis ,
en me chautant de la mòrt freja.
Occitania , Occitania, Occitania
Quand te veirai , Ange crudèl,
me mèise ta licor amara,
sens tremolar, dabant ta cara,
saurai ben levar lo gobèl.
Mos cars amics quand serai mòrt,
ambe de vin , lavatz ma cara,
tot mon còrps , fibladis encara,
e puèi enterratz me dins l'òrt,
La totalitat del poèma , que tròbi remirable, es del libre de Calelhon que se titola Lo Temps Perdut Imp carrière Rodez
Una femna reiala , Joana Seguret nascuda Fraysse, o encara Calelhon.
Commentaires
Enregistrer un commentaire