decentralisation , autonomie, pourrissement des institutions

Grand problèma, e polida clau.

Las afars recentas ( cigarras a boldre , avion de la republica per prechar la solidaritat a Haiti , fortuna cò d'una vièlha richassa , servissètz vos se ne volètz ) e las autras afars que s'encadenan de longa ( las retrò-comissions, las vedetas de Cherborg, los comptes japoneses, la master carta blava e « gold » d'Elf per d'unas putanas de la republica, e la crompa de la rafinariá de petròli de Leuna, dins l'ex RDA,per ajudar Helmut ) mas ne'n i aguèt tantas e maites , de drecha coma d'esquèrra , sens comptar lo pet de Karachi , la venda d'armas a l'Africa , e los hlm de Paris, que se podèm trobar una per jorn. Totas vengudas de las escòlas nautas de la republica , de saventasses , totas d'òmes ensenhats o ensenhaires per o de l'ENA, Sciencas Po , Normala sup o issam d'escòlas de comèrcas o de drech .

Afars nombrosas desveladas totas sia per lo Riton Encadenat , sia per Internet , sia encara per de jutges particularament coratjós, Joly e autres .

Mas de denonciacions per las cadenas governamentalas?Res. Per las radiós estatalas? Res. Pels jornals de la premsa liura , del monde parisenc , ren o pas gaire, o longanhassas per reprendre las novèlas, praquò occupadas de bricolar dins lo people ambe lo còr, lo còs , los orgasmes e los budèls ... REN

Dins aquel pais de França de que nos ne'n faguèron los jacobins de tota mena ? Ren o pas grand causa o aquò's acabat dempuèi bèl briu .

Los occitans lor avem donat un imne nacional e una revolucion , ambe lo tèma de la libertat de l'egalitat , de la frairetat . Lor avem donat quand èrem dins las trancadas, dins lo djebel , dins la jongla , la nocion de l'universalitat de l'òme, de son drèch de parlar sa lenga , de pregar lo seu Dieu, que risca la sèu pèl per tot un molon de guèrras de calucs. Que ne'n faguèron? Ren? Levat de soscar tre lo matin de panar la republica e de s'emplenatr lo porta moneda.

Ièu per çò que ne'n disi ( mas benlèu m'engani, de segur m'engani ), aquò's que lo poder deu quitar aviat Paris. Ambe o sens TGV , lo fach d' envejar un elegit a l'ombra del molin roja pòd pas que lo poirir e lo poiris , a comencar per la santat , per causa dels ortolans de la cantina del Senat .

Ara nos cal un 'elegit , pròcha drechament a portada de man.

Tanben cal clavar ambe las grandas cadenas de television nacionalas de personas nomenadas pel poder politic. Nos remembrem encara cossí la Una foguèt en son temps fisada a Boygues per un president d'esquèrra , pel melhor disent cultural.
Per exemple de que pensar de Baudis , un temps president del CSA ,qu'aima Tolosa e lo comte de Tolosa, (que n'escriu un libre)e que pensa a tot, levat de donar, una cadena per la lenga del seu pais. Imagina Baudis a Tolosa un còp èra, o amai le doctor miraculós tombat de Lorda, Doste, a Tolosa per emmerdar Bayrou o un d'esquèrra encara, que marcha dins una carrièra de Saintegamelle:

• adiu l'òme alara i pensatz un pauc a la nòstra lenga?

E l'autra de mormolhar:

• que j'y pensasse? Je suis ici par la force du peuple et....

• cala te ... (pòt pas respondre , anem far una comission d'enquèsta ...sul prètz de l'aiga per exemple)

L'alunhament es lo pièger enemic de la democracia.

Sembla doncas que d'un primièr còp d'uèlh, val milhor que la ciutat o la CAM o la region, se cargan de l'escòla , de la cultura , de la recerca , de la polícia , de la justícia, de la santat. A l'estat de se trachar de l'armada, de la francofonia, de las relacions internacionalas , encara que dins l'encastre europenc?

Davant aquel fracatge, mediatica, politica, democratica , economica e quitament sindical.Cal que las responsabilitats tornan al pus près del pòble. França es a mand de desbordelar . Es quitament pas segur que los Walons lor prenguèsson l'enveja de venir francimands.

Un darrièr exemple.

Lo dissabte passat se debanèt una protèsta a Barcelona qu'acampèt mai d'un milion de personas.

E ben sabètz pas çò qu'arribèt: los medias parisencs Le Monde , França Cultura , França Inter ne'n parlèron quitament pas. Vos sovenètz de la revolucion de velors , de sèda , de lana , de coton... Aici ren. E La Despecha de Jaurès, mesclèt los imatgas ,de la jòia de la copa del monde, vengudas de Madrid ambe las, de la protèsta giganta per l'independéncia de Catalunya .

Per dire cossí aquel sistèma es completament arrendut , poirit e crebat, a totes los nivèls de la societat que lo gaitèssem...

Coma me diguèt un jorn un falord: « l'elegit dins França , los cal demetre a la mitralheta...