Malanconia

La filha roja e blanca e blava
Joga dins los plècs de sa rauba
Dis que vòl pas jogar al jòc
De la que trapa l'electrò chòt
Dius que la filha es redonda
Qu'alacharià,de mengonièrs?
La filha roja e jauna e bruna.
Mondina qu''espèra sa pruna.
La que grèlha sens prunièrs
D'aquel monde de messorguièr.
Sens permejar sa paura lenga,
Cansada, de chucar de pertot,
Unes Dius ceslestials e crudèls.
Que dison la sia mòrt venenta.
Qu'es aquò? Se minjar sa lenga?
Que cantèsse un chic encara.?
Per estre mai fòrt que la mòrt...
E que demòre poderos l'òs viu,
Dins l'òrt estrèch de la nuèch blanca....