capitalisme now

Pel monde d'auèi ia pas qu'una valor: l'argent del mercat. Los òmes , las femnas e los enfants estimats a la valor marchanda. Coma los esclaus. Aia, oblidavi,que la moda es de parlar dels malastres del socialisme, dels crimis de Staline . Doncas cal pas parlar dels milliards de mòrts del capitalisme, inquisicion, esclauvatge , colonias trabalh infernenc... et SHOAH . .... Lo sol sistèm qu'existis dempuèi totjorn.... E que contunha de crebar son monde>..
Non lo subjet es : l'utopia socialista . LOs jornalistes françès (colhas mòlas nos en parlan de longa)

Non ? e bona nuèch.

Commentaires

  1. Patricia30 avril 2009 à 05:10

    Vergonha al semblant de demission de Bouton de la Societat Generala (qu'a l'atge de partir e que se'n va amb 2000 € per jorn de retirada). Dins aqueste país, òm pòt èstre al cap de bravament de monde e far un fum de conariás sens èstre brica embestiat. Èstre en res-pon-sa-bi-li-tat, que disián. Es acabat lo temps ont l'onor l'emportava sus l'argent.

    RépondreSupprimer

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite