??I cresètz vosautres???

Tolosa candidata al titol de capitala culturala en 2013 convidèt l'Olivièr , non pas lo de la cançon de Rotland, los de la lucha de Saragossa contra als Sarrasins d'un còp èra, non es pas l'Olivièr que donèt son nom al titol d'una cançon de l'atge mejan. Es pas d'aquel Olivier glorios , descrich per los Normands, istòria panada pels francèses , coma o diguèt Lafont dins un libre sèu, titolat "la confidencia fantasiosa".
Non aquel d'Olivièr encargat d'aparar la vila de Tolosa se sona Poivre d'Arvor. Es lo responsable de la candidature de Tolosa que lucha contre Massilia de segur; e Lion benlèu eun fum d'autras ciutats, (e baste que l'Altzeimer me daisse encara trobar lo camin).
A n'aquèste prepaus , legiguèt que l'Olivièr escrivia tanben dins Lo Figaro , e que regretava fòrça la plaça pichona facha al françés dins las institucions de l'UE. Lo françès se parla pas pus.
Lo françès a perdut lo juòc e totis de s'enrabiar, l'Olivièr d'Arvor ambe totis sos companhs jacobins.
Regretava particularament que la ministre de la culture sonada Aubanèl , prechèsse per l'angles coma segonda lenga estrangièra( ( la prumièra qu'èra lo françès coma òm sab?) mai que mai necessaria uèi per totes los escolans . Atencion que la ministre non lo volontava, non i agradava pas de segur , mas volia solament prende en compte la realitat linguistica de nòstre monde. Olivièr li reprochèt son desfachisme e se prenguèt de somiar d'una mena de crosada...Pel françès...
Per ne'n saber mai cal legir l'article del siti còp de gula e talvera ; qu'es fòrça interessant. Un siti mai que mai saberut que furga al pus prigond de las rasons e de la realitat.
N'empecha que l'ostal de comuna e Moudenc fisèron l'organisacion de "Tolosa capitala culturala en 2013" a un ultra-franchouillard e que se pòd demandar consi; aquel òme qu'esperava n'i a gaire de capitar lo ròtle de director de la " Vila Medecis" a Rome e qu'es vertadièrament un jacobin dels milhors , consi podriam esperar ambe 'l d'aparar la nòstra cultura.
Monsen Olivièr d'Arvor pietat sètz pas qualificat per parlar de las culturas regionalas.
Daissatz nos a nòstre falorditge mème se devem pas capitar. Vos daissarem al vòstre.
E nos cal ausir , comprendre , encapar, realisar ara que mantuns còps quand nos donan quicòm los conses, e mème un Ostal d'Occitania, aquò's coma una mena de consolamentum en esperant , que lo contentament, aprèp tant d'annadas de misèra, nos adormira dins lo doç somi de la mòrt.
Lor passara dabant que me torna se dison. E nos cal pròvar que tot aquò nos torna cada matin en nos copant la barba peluda, dabant lo miralhet.

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

l'escorsa