Fany de las còstas de las Bènas.

Fany pintra ambe sos dets , dins lo membre denaut que s'arrenguèt , e que la fenèstra dubris grand sus l'ortalharia. Aqui un luòc de silenci emplenat de lum e de flors, ont tròba sas idèas de veire lo monde autrament. D'unes còps , se passan doas oras sens que l'ausiguèsse, coma se las pensadas alisavan la tela, lèugièras talas las patas de las tortoras sus la teulada...


La filha del miralh

Vaqui que lo ser
a pintrat tas pòtas
qu'a tos uèlhs de bruma
s'avança lo ser

Te sabiàs perduda
filha del miralh
quand l'ombra davala
rasis los teulats

Tos sens barbalhòls
d'una ombra promesa
polsavan encara
jol vestit de nuèit

Mas al remolin
de tas cambas longas
la carrièra sorna
s'embriagava


Que me prengue
lèu l'anar de ta rauba
al secret estranh
de ta cramba clausa

De Max Lafargua--- De A l'orle del còr

Commentaires

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite